“De eerste keer dat je je parachute opent, is het behoorlijk verbazingwekkend. Het is zo vredig. Het uitzicht is zo mooi, daar hoog boven de aarde. Het gevoel dat je zou kunnen vliegen.”
Maar op een dag, net na het opstijgen voor een oefensprong, stopte de motor van het vliegtuig, waardoor Mickey Robinson en zijn metgezellen met meer dan 160 kilometer per uur tegen de grond werden geslingerd. “De motor stopte gewoon en na een paar seconden knalden we tegen de grond. Ik merkte dat ik vast zat en doorweekt was met vliegtuigbenzine. Ik stond van top tot teen in brand.”
Zijn vriend vocht door de vlammen heen en trok Mickey eruit. Met hevige pijn en verlies van bewustzijn, vroeg Mickey God om hulp. “Voor het eerst in mijn leven riep ik naar een God die ik niet eens kende en die ik nooit heb gediend. Ik zei gewoon: ‘God, help me alstublieft. Het spijt me. Geef me nog een kans.’
“In het ziekenhuis werd het de doktoren snel duidelijk dat zijn overlevingskansen niet goed waren. “Ze dachten niet dat ik de nacht zou redden. Ik had een hoofdtrauma, enorme snijwonden, brandwonden over mijn lichaam en ik had interne verwondingen. Ik voelde gewoon het leven uit me wegzakken.”
“Op dat moment had ik een bijzondere ervaring. Mijn geest ging uit mijn lichaam en ik werd ineens in een spirituele dimensie geduwd. Dit was een echte plek. Ik zag een wit portaal in de verte en het voelde heel vredig. Ik was erheen op weg. Toen voelde ik een druk op mijn rechterkant en ik keek die kant op. Ik keek naar iets dat ik alleen maar als zwarter dan zwart kan omschrijven en het was eeuwig. Ik schreeuwde ‘het spijt me. Ik wil leven. Ik wil leven. En terwijl die woorden wanhopig uit mijn geest stroomden, werd ik door het witte portaal geduwd en stond ik onmiddellijk in de aanwezigheid van de almachtige God. En ik wist dat ik nooit zou sterven. Dit ging boven alles uit – alles wat ik me kon voorstellen.”
Mickey herinnert zich duidelijk hoe hij zich voelde: “De liefde van God is zo puur, het is zo perfect, het is ongelooflijk. De glorie van God, de uitstraling van God, maar vooral God Zelf en de grootsheid van Zijn liefde vervulde mij.Ondanks dat hij in de hemel wilde blijven, zegt Mickey dat hij naar zijn lichaam werd teruggestuurd. Hij zegt: “Mijn geest kwam terug van de tegenwoordigheid van God, in mijn lichaam, net zoals wanneer iemand een handschoen om zijn hand zou doen. Ik was vervuld met leven en liefde. Rond het bed waren doktoren en verpleegsters en ze waren bang. Ze hadden me zien sterven en weer tot leven zien komen.”
Mickey zegt dat hij vanaf die dag begon te zien hoe God wonderen in zijn leven verrichtte. De artsen zeiden dat hij niet meer zou kunnen lopen vanwege zenuwbeschadiging in zijn benen, maar de zenuwen herstelden zich en na vijf jaar blindheid in zijn rechteroog was zijn zicht hersteld. “Een deel van Gods liefde is Zijn vermogen om te herstellen. En alles wat verloren was, heeft Hij hersteld. Er is maar één weg naar God: “Jezus zegt: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. En niemand komt tot de Vader dan door Mij.’ Als jij je bemoedigd voelt door dit artikel, overweeg het dan te delen zodat het ook een zegen voor anderen kan zijn.
