Terwijl ik mijn Bijbel lees, denk ik weleens na over de dingen die niet opgetekend zijn. Ik zou soms willen weten hoe het leven van Zacheüs of de Samaritaanse vrouw verder ging na hun ontmoeting met Jezus. Hetzelfde vroeg ik me af over de onbeschreven gesprekken die Jezus met Zijn discipelen had. Wat mij echter nog meer bezig houdt, is de gedachte wat Jezus beleefde terwijl hij zich terugtrok naar een stille plaats om helemaal alleen tijd te spenderen met God. Ondanks dat we niet weten hoe dat precies geweest moest zijn, weten we wel dat het een belangrijk deel van Zijn bediening was. Markus 1:35 geeft daar een mooi voorbeeld van: “’s Morgens heel vroeg, toen het eigenlijk nog nacht was, ging Jezus naar buiten. Hij ging naar een eenzame plek om te bidden.”
Ik geloof dat Jezus geestelijk discipline had en dat het een bewuste keuze was dat hij zich soms terugtrok om alleen te zijn en met God te praten. Blijkbaar was hier een reden voor en is het nemen van stille tijd om in gebed te zijn belangrijk.
In de stilte kan God soms duidelijker tot je spreken wanneer de drukte van de dag even tot rust kan komen. Juist omdat het heel makkelijk is om op de automatische piloot te leven en we door de maatschappij geleefd worden, is het fijn om zo nu en dan een stil moment met God te hebben.
Geschreven door Richard Sanders, bewerkt door CBN Nederland. https://www.cbneurope.com/read/the-power-of-silent-prayer/
